RA - sociale en economische impact

Reumatoïde artritis wordt beschouwd als een aandoening met een zware last op de maatschappij in termen van handicap en economische en gezondheidskosten. Omdat RA progressief van aard is, waarbij de symptomen in de loop van de tijd verergeren en vaak bij veel mensen in de vroege of middelste levensjaren beginnen, heeft de ziekte dikwijls een effect op het functioneren over een lange tijd (meer dan 30 jaar voor veel individuen). Dit vertaalt zich in aanzienlijke sociale en economische kosten.

Voor veel patiënten verstoort de chronische vermoeidheid en pijn, veroorzaakt door RA, op significante wijze het vermogen om normaal te functioneren. Bijgevolg kan RA het vermogen van een persoon om te werken in de weg staan. Een studie schat dat ongeveer eenderde van de mensen met RA gedwongen wordt om te stoppen met werken binnen de 10 jaar na de diagnose. Hierdoor is het verlies van productiviteit een belangrijk deel van de totale last van de ziekte. Niet alleen leveren de vele gezondheidscomplicaties in verband met RA hoge kosten op maar hebben zij bovendien een uitgesproken negatieve invloed op de kwaliteit van het leven.

Gelukkig beïnvloeden verbeteringen in de diagnose en behandelingen van RA de impact van de ziekte op positieve wijze het functioneren en de kwaliteit van het leven. Het is belangrijk om in gedachten te houden dat vele van de studies, die de impact van RA meten, werden uitgevoerd vóór een aantal belangrijke recente behandelingsmethoden en aldus niet het potentieel van deze laatste behandelingen weerspiegelen. Veel RA-patiënten, die bij de diagnose enkele decennia geleden het vermogen verloren om te werken en voor zichzelf te zorgen, kunnen met de nieuwe behandelingsmethoden in staat zijn om te blijven werken en volwaardige levens te leiden.

Impact van artritis en reuma
Artritis als een geheel, met inbegrip van artrose, RA en andere aanverwante aandoeningen, zijn voor een groot deel van de handicap bij volwassenen in de VS verantwoordelijk. Een studie van 2005 toonde aan dat bij 47,5 miljoen volwassenen in de VS, die een handicap hadden gerapporteerd, artritis of reuma de meest voorkomende oorzaak was van handicap, rug- of ruggengraatproblemen en hartklachten. Moeilijkheden die meestal gemeld worden, zijn onder meer klimmen van een trap en 3 stadsblokken gaan.

Gezondheidsbelasting van RA
De kosten van de gezondheidszorg in verband met RA zijn vrij hoog. Op basis van schattingen van het American College of Rheumatology zijn een kwart miljoen ziekenhuisopnames en 9 miljoen doktersbezoeken per jaar in de VS te wijten aan RA. De jaarlijkse kosten van zorg voor een patiënt met RA in de VS bedragen bijna 6000 dollar in directe kosten gerelateerd aan RA (exclusief farmaceutische kosten) en nog eens 2500 dollar in kosten die niet gerelateerd zijn aan RA. De helft van alle gezondheidskosten voor RA zijn gerelateerd aan ziekenhuisopnames.

Hoe groter de handicap geassocieerd met RA, hoe hoger de gezondheidskosten. Bijvoorbeeld in een studie, die een handicap beoordeelt met behulp van de Health Assessment Questionnaire, hadden patiënten met een score van 3 op de vragenlijst (dit duidt op een hoog niveau van invaliditeit) ongeveer 3 keer de kosten in termen van gezondheidsdiensten vergeleken met patiënten met een score van 1, wat een lager niveau van handicap inhoudt.

Deze statistiek benadrukt het belang van agressieve behandeling om handicap te voorkomen of te vertragen die door RA kan worden veroorzaakt.

Economische last van RA
RA kan het vermogen van een persoon ernstig beperken om taken uit te oefenen die verband houden met werk en kan zelfs een individu ertoe dwingen om minder te werken of wijzigingen in de werkgelegenheid aan te brengen, overeenkomstig de handicap. In sommige gevallen, waar de ziekte ernstig is, kan een persoon gedwongen worden om de arbeidsmarkt geheel te verlaten. Al deze scenario's vertalen naar verloren inkomsten in de loop van een leven.

Een studie toonde aan dat personen met RA reeds vroeg in de loop van hun ziekte met restricties worden geconfronteerd en het gebruik van arbeidsongeschiktheidsuitkeringen sterk toeneemt binnen 2 jaar na diagnose.

Uit een ander onderzoek naar de economische last, die door RA en osteoartritis werd opgelegd, bleek dat patiënten met RA aanzienlijk hogere uitgaven hadden op het gebied van huisverzorging, kinderopvang, gebruik van medische apparatuur en apparaten en woonaanpassingen dan mensen zonder de aandoening. Mensen met RA hadden ook een aanzienlijk hogere economische last dan patiënten met osteoartritis en liepen 3 keer meer kans op een vermindering van het huishoudelijk inkomen. Vergeleken met artrosepatiënten hadden personen met RA een grotere vermindering van de werkuren en een grotere kans op verlies van een baan of een vervroegd pensioen. Bovendien was een significant hoger percentage RA-patiënten in de studie niet in staat om werk te vinden door hun aandoening in vergelijking met zowel artrosepatiënten als mensen zonder ziekte.

Bron: Tekst (vrije vertaling) rheumatoidarthritis.net,  Social and economic impact of RA