Bloedarmoede en Artritis

Opgelet: Dit is een verouderd artikel uit ons archief. De inhoud kan inmiddels niet meer van toepassing zijn.

Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen bloedarmoede als gevolg van een chronische ziekte en bloedarmoede door ijzertekort

Anemie is een aandoening die optreedt als het bloed een abnormaal laag aantal rode bloedcellen heeft of als de hoeveelheid hemoglobine te laag is. Hemoglobine is een ijzerrijk eiwit dat zich hecht aan zuurstof in de longen zodat het kan worden getransporteerd naar weefsels in het lichaam.

Anemie is niet abnormaal bij mensen met inflammatoire vormen van artritis, zoals bij reumatoïde artritis. Anemie bij chronische ziekte is een specifieke vorm van anemie die zich ontwikkelt als gevolg van de ontsteking. Anemie bij chronische ziekte moet onderscheiden worden van andere soorten anemie omdat de behandeling afhangt van het type.

Symptomen van anemie

Veel voorkomende symptomen geassocieerd met anemie zijn vermoeidheid, kortademigheid, duizeligheid, snelle hartslag, onregelmatige hartslag, hoofdpijn, koude handen, koude voeten, bleke of gelige huid, en pijn op de borst. Als er geen duidelijke tekenen of symptomen van anemie zijn, kan de aandoening onopgemerkt blijven totdat een bloedonderzoek wordt uitgevoerd.

Soorten anemie

Bloedarmoede door ijzertekort is de meest voorkomende vorm van bloedarmoede. Zoals de naam al doet vermoeden, ontstaat dit type van bloedarmoede wanneer je een onvoldoende hoeveelheid ijzer in je lichaam hebt. Een typische oorzaak voor bloedarmoede door gebrek aan ijzer is bloedverlies, maar slechte absorptie van ijzer kan ook leiden tot de aandoening.

Vitaminedeficiëntie anemie kan ontstaan wanneer er lage niveaus van vitamine B12 en foliumzuur in het lichaam zijn. Bij tekort aan B12 wordt de vitamine vaak niet goed geabsorbeerd. Pernicieuze anemie is een van vele oorzaken van B12 deficiëntie.

Aplastische anemie is een zeldzame vorm van bloedarmoede die ontstaat wanneer het lichaam stopt met het produceren van voldoende aantallen rode bloedcellen. Virale infecties, blootstelling aan toxische chemicaliën, auto-immuunziekten en bepaalde geneesmiddelen zijn mogelijke oorzaken.

Hemolytische anemie ontstaat wanneer er abnormale breuken van rode bloedcellen zijn in de bloedsomloop of de milt. Mogelijke oorzaken zijn mechanische redenen (bijvoorbeeld, aneurysma), infecties, auto-immuunziekten, of aangeboren of erfelijke afwijkingen (bijv. sikkelcelanemie).

Anemie bij chronische ziekte is een bloedarmoede die zich secundair ontwikkelt tengevolge een andere medische aandoening. Dit kan gepaard gaan met kanker, nierziekte, leverziekte, schildklierziekte, reumatoïde artritis en andere omstandigheden die invloed uitoefenen op de productie van rode bloedcellen.

Onderscheid tussen anemie tengevolge van chronische ziektes en bloedarmoede door ijzertekort

Voor mensen met inflammatoire vormen van artritis, is het belangrijk om onderscheid te maken tussen de twee meest voorkomende vormen van bloedarmoede die hen aangaan - ijzerdeficiëntie en bloedarmoede door de chronische ziekte. Vele artritis patiënten nemen een NSAID (niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel) als deel van hun behandeling. NSAID's zijn gekoppeld aan een verhoogd risico op gastro-intestinale bloedingen . Patiënten en artsen moeten zich bewust zijn van de risico's: letten op symptomen en regelmatig bloedonderzoek is essentieel. Zoals eerder vermeld kan bloedverlies de onderliggende reden voor bloedarmoede door ijzertekort zijn.

Met anemie door chronische ziekte, wordt het ijzermetabolisme veranderd. Wanneer de ontsteking wordt veroorzaakt door het immuunsysteem, gaat het ijzermetabolisme bij wijze van spreken in de verdediging. Wanneer dit gebeurt, is er een lichte daling van hemoglobine, minder ijzer wordt geabsorbeerd door het lichaam, vrij ijzer in het lichaam wordt opgeslagen in levercellen, en de ferritine in het serum verhoogt.

Anemie bij chronische ziekte verergert niet. In het algemeen is het hemoglobinegehalte iets lager dan normaal, meestal niet lager dan 9,5 mg / dl. Bij zowel bloedarmoede door ijzertekort en bloedarmoede door chronische ziekte is het serumijzer laag. Transferrine, een eiwit dat ijzer vervoert, is verhoogd bij bloedarmoede door ijzerdeficiëntie - een teken dat het lichaam meer ijzer nodig heeft. Het totaal ijzerbindend vermogen, een indirecte meting van transferrine, is laag bij bloedarmoede door chronische ziekte - een teken dat er genoeg ijzer is, maar het niet gemakkelijk beschikbaar is. Het totaal ijzerbindend vermogen is doorgaans hoog wanneer de ijzervoorraden verminderd zijn,  en laag wanneer ijzervoorraden verhoogd zijn. Bij bloedarmoede door ijzertekort is het totaal ijzerbindend vermogen typisch meer dan 400 mcg / dl omdat de ijzervoorraden laag zijn.

Serumferritine wordt vaak gebruikt om onderscheid te maken tussen de twee soorten anemie, maar kan verhoogd zijn bij aanwezigheid van ontsteking. Met een inflammatoire aandoening kan serumferritine verhogen tot normale niveaus, zelfs als bloedarmoede door ijzertekort bestaat. Het kan verwarrend zijn. De serum transferrine receptor test kan helpen bij het uitzoeken hiervan omdat het minder getroffen wordt door een ontsteking. Bij bloedarmoede door ijzertekort zal de serum transferrine receptor hoog zijn. Bij anemie door chronische ziekte is de serum transferrine receptor gewoonlijk laag of aan de lage kant.

Anemie bij chronische ziekte wordt niet behandeld met ijzersupplementen. Extra ijzer kan zelfs schadelijk zijn, afhankelijk van de onderliggende chronische aandoening. IJzersupplementen kunnen echter geïndiceerd zijn bij bloedarmoede door ijzertekort. Ook bij bloedingen, de oorzaak van de bloeding moet gezocht worden.

Bron: arthritis.about.com/

Vertaling en geplaatst: 2013-08-15