Over PIJN

Pijn is een nare ervaring met zowel een lichamelijk als een emotioneel aspect. Maar pijn heeft vooral een nut: het is een waarschuwingssignaal dat ons lichaam moet behoeden tegen verder onheil. Dat signaal is vaak zo sterk en indringend dat onze hersenen het onmogelijk kunnen negeren. Pijn kan heel plots optreden, maar ze kan ook maandenlang blijven aanhouden.

Hoe ontstaat pijn?In ons hele lichaam zijn pijnreceptoren (in het jargon: nociceptoren) aanwezig ter hoogte van de vrije uiteinden van gevoelszenuwen. Wanneer ergens in ons lichaam weefselbeschadiging ontstaat (door een klap, verstuiking, ontsteking,...) komen er stoffen vrij die de pijnreceptoren rechtstreeks of onrechtstreeks prikkelen: bepaalde stoffen (zoals histamine, serotonine en bradykinine) stimuleren de receptoren, andere (prostaglandines) maken de pijnreceptoren gevoeliger voor deze stoffen.
Vanuit de pijnreceptor vertrekt de pijnprikkel door de zenuwen (neuronen) via het ruggenmerg naar de hersenen. De neuronen kunnen dunne vezels zijn met een trage geleiding (C-vezels) of dikkere met een snelle geleiding (A-deltavezels). In de hersenen geeft de prikkel de boodschap: 'Ik heb pijn, op die plaats, met die intensiteit'. Prikkeling van de C-vezels geeft een zeurende, doffe pijn, prikkeling van de A-deltavezels een scherpe pijn. Het ruggenmerg blijkt meer te zijn dan een eenvoudig schakelstation voor prikkels naar de hersenen. Diffuse informatie wordt er geconcentreerd en geselecteerd. Het gehele zenuwstelsel is immers zeer selectief wat de aangeboden informatie betreft.

Op alle niveaus, van de pijnreceptor tot in de hersenen, kan de pijninformatie echter beïnvloed worden, waardoor de pijngewaarwording kan versterken of verzwakken.

Bron: plusmagazine.be

Meer over 'Pijn' is te vinden op volgende website: www.janssen-cilag.nl

Geplaatst: 4/03/2011