Agressieve behandeling RA niet altijd beter
Bij vroege en milde inflammatoire reumatoïde artritis (RA) en slechts enkele (2-5) aangedane gewrichten is agressieve behandeling niet per se beter dan de gebruikelijke behandeling. Dat blijkt uit een studie door reumatologen van het VUmc en Reade, dat ontstond na de fusie van Revalidatiecentrum Amsterdam en het Jan van Breemen Instituut. Zij publiceren hun bevindingen in Rheumatology.
De agressieve behandeling bestond uit een combinatie van medicatie met onder andere methotrexaat en adalimumab (Humira). De medicatie werd zo nodig elke drie maanden aangepast. Na twee jaar bleek de schade in beide groepen gemiddeld laag, en de functie van de gewrichten goed (remissie van de ‘ziekteactiviteit’ met 50%).
Onderzoeksleider Dirkjan van Schaardenburg wijst er daarbij op dat de bijwerkingen en de kosten toenemen bij een agressieve aanpak. Verder laat hij weten ‘dat ondanks de vroege behandeling en intensieve monitoring in de agressief behandelde groep een aantal van deze patiënten toch nog forse gewrichtsschade opliep binnen twee jaar’.
De resultaten zijn enigszins in tegenspraak met de uitkomsten van andere recente onderzoeken die laten zien dat een zo vroeg mogelijke intensieve behandeling van patiënten met RA leidt tot minder schade aan de gewrichten en een betere functie dan wanneer er langer gewacht wordt of minder intensief behandeld. In 2010 zijn er nieuwe internationale criteria opgesteld voor RA, zodat ook patiënten met slechts weinig aangedane gewrichten als RA kunnen worden beschouwd en dan al heel vroeg kunnen worden behandeld.
Henk Maassen, 3 januari 2012
Rheumatolgy 2011; doi: 10.1093/rheumatology/ker355
Bron: medischcontact.artsennet.nl/Nieuws
Geplaatst: 17/03/2012
