Boodschappentas op wieltjes + zitje: in één geheel

Waar is de tijd dat ik nog kon stappen!
Maar niet getreurd, omkijken heeft geen zin! Dit handige hulpmiddel gaf ik ondertussen weg aan een arme RA-patiënte uit Peru. Via de website van de RA-Liga kwam ze bij mij terecht. Haar zoon, getrouwd met een Vlaamse, kwam me opzoeken en ze vertelden heel interessante zaken over de behandeling van RA in Peru. Bij die gelegenheid heb ik allerhande dingetjes, die ik toch niet meer kon gebruiken, in deze boodschappentas gestopt, en op deze manier kon dit makkelijk mee met het vliegtuig.

Nu over deze boodschappentas: het is een model zoals men er steeds meer in het straatbeeld ziet (zie foto 1)

maar met één groot verschil nl. er is een opklapbaar zitje aan (zie foto 2). Op die manier heeft men altijd een stoel bij zich. En wees gerust, het in- en uitklappen is zo eenvoudig dat een RA-patïent het probleemloos kan gebruiken. Eén klein nadeeltje: wie heel slechte knieën of heupen heeft moet toch best eerst oefenen of het zitje niet te laag is. De hoogte kan vergeleken worden met een gewone stoel, maar vermits het uit (stevige) stof bestaat zakt het toch een heel klein beetje in.

Indertijd gebruikte ik het vooral om naar de bibliotheek te gaan. Bij het zoeken naar boeken kon ik er dan lekker bij gaan zitten.
Of het nog te krijgen is in de thuiszorgwinkel weet ik niet. Neem best de foto mee indien je geïnteresseerd bent.

Mia, 10 september 2010