Vanmorgen ontdekte ik onder een struik de allereerste krokussen in onze tuin. Gaat het dan toch eindelijk echt lente worden?
Ik krijg er zowaar een euforisch gevoel bij!
Niet alleen omdat ik de lente al een beetje kan ruiken, maar ook omdat ik mij veel beter voel. Er is plots, enkele weken geleden, een ommekeer gebeurd in mijn lichaam. Ik voel mij sterker en de eetlust, die ik al een paar maanden volledig kwijt was, is er weer. Ik kan opnieuw genieten van een lekkere zelfgebakken boterham. Ik grijp weer naar een aangeboden praline. En dat doet deugd. Eten maken of samen aan tafel zitten is terug leuk geworden.
Drie weken achter elkaar zijn mijn bloedresultaten positief. De witte bloedcellen hebben zich hersteld en zitten nu rond de 4200. De prof is matig positief. Voor hem hoeft het wekelijkse bloedonderzoek niet meer. Elke drie weken volstaan nu. Ik kreeg wel de raad om bij het minste “niet goed voelen” een controle van het bloed te laten doen uit voorzorg. Dat zal ik zeker doen! Ik wil niet opnieuw enkele maanden “out” zijn.
