Reumatoïde artritis en longlijden
Interstitieel longlijden veroorzaakt een belangrijke morbiditeit en mortaliteit bij RA-patiënten.
Helaas slaagt men er nog niet in om deze ernstige en frequente complicatie van reumatoïde artritis te voorkomen, noch efficiënt te behandelen.
In Chicago werd een groep patiënten met reumatoïde artritis en interstitieel longlijden opgevolgd om eventuele risicofactoren op te sporen, de snelheid van de voortgang te evalueren en te achterhalen of deze voortgang met de ontstekingsactiviteit in de gewrichten samenhangt.
Uit de follow-up van deze patiënten bleek dat slechts zelden de ontstekingsactiviteit in de gewrichten met de achteruitgang van de longfunctie samenviel.
Deze discordantie toont dat er bij de opflakkeringen van reumatoïde artritis andere factoren een rol spelen dan bij de voortgang van het longlijden.
De opvolging van een groep reumatoïde artritis patiënten in Zweden leidde tot het besluit dat longaantasting zeer vroeg kan optreden en erg snel kan evolueren.
