Verhalen over Reumatoïde Artritis

Wie kan zich beter en waarheidsgetrouw inleven dan zij die -net als wij- elke dag opnieuw met de gevolgen van reumatoïde artritis moeten omgaan? Iedereen heeft zijn verhaal. Heb jij iets te vertellen en wil je het met ons delen?

Schrijf je eigen verhaalStuur het naar ra@raliga.be . Wij publiceren jouw ervaring graag, ook anoniem/zonder foto als je dat wenst.
 
 

Schrijvers in de kijker:

Gelegenheidsschrijvers:

Er vecht een leger in mijn lijf - Interview met Marlies Allewijn

Opgelet: Dit is een verouderd artikel uit ons archief. De inhoud kan inmiddels niet meer van toepassing zijn.

Het cliché wil dat we gezond zijn pas appreciëren als we ziek worden. Toch weet de Nederlandse Marlies Allewijn eigenlijk niet of ze per se zonder reuma wil leven. Over wat het betekent om als kind een bejaardenziekte te krijgen, schreef ze een jeugdroman.

Een tweede leven.

Opgelet: Dit is een verouderd artikel uit ons archief. De inhoud kan inmiddels niet meer van toepassing zijn.

Ik was 22 jaar toen, op een nacht en geheel onverwacht, mijn reuma begonnen is. Ik had twee kleine kindjes van zes weken en 18 maanden oud. De dokter dacht dat mijn problemen kwamen door zwakte van de snel opeenvolgende zwangerschappen. Na  een jaar van heel veel pijn en onzekerheid stuurde de huisdokter mij door naar een reumatoloog. Bij het bloedonderzoek daar werd de diagnose reumatoïde artritis gesteld.

"Wij zijn ook gewone mensen"

Opgelet: Dit is een verouderd artikel uit ons archief. De inhoud kan inmiddels niet meer van toepassing zijn.

WAREGEM - De Waregemse Ann Vanheusden, voorzitster van vzw Hart voor Jongeren, zet zich belangeloos in voor jongvolwassenen met een handicap. Al meer dan tien jaar ijvert ze voor een betere toegankelijkheid van het station in Waregem, ze maakt deel uit van het nationale rolstoelhockeyteam en geeft lezingen over jongeren met een beperking. 'We willen mensen laten beseffen dat wij niet anders zijn dan hen.'

WARRELKNOEST *)

Opgelet: Dit is een verouderd artikel uit ons archief. De inhoud kan inmiddels niet meer van toepassing zijn.

Als ik mezelf wil weergeven in een symbool dan schilder ik een grote boom. Brede stam, enkele mooie vertakkingen en een frisgroene kruin. Alles wie ik nu ben, kan ik perfect in mijn boom plaatsen. Maar zoals ieder huisje zijn kruisje heeft, zo heeft mijn boom zijn warrelknoest.